Historia powstania kina w Suchedniowie sięga przełomu lat
dwudziestych i trzydziestych ubiegłego stulecia. Sztuka filmowa była
prezentowana początkowo przez kino wędrowne Związku Strzeleckiego. W 1930 roku
Józef Szeląg założył kino stałe, które nosiło nazwę „Raj”. Miało ono siedzibę w
budynku straży pożarnej. Sala dysponowała 120 miejscami, a filmy wyświetlano
dwa razy w tygodniu. Pierwszy właściciel kina w Suchedniowie wynajmował
mieszkanie u Stefanii Miernik przy ulicy Fabrycznej 1 (róg Handlowej i
Fabrycznej). Do dzisiejszego dnia zachowała się pocztówka, którą Szeląg wysłał
z Nałęczowa w dniu 2.09.1931 r, informując Panią Stefanię, aby poczekała z
zapłatą za mieszkanie, którą chce uiścić po przyjeździe w dniu 15.09.1931
r. Właściciel kina dbał by wyświetlane
filmy miały dużą frekwencję, gdyż płacił podatek w wysokości 5% od ceny biletu
od filmów produkcji krajowej i 10% od produkcji zagranicznej. Jednak duże
kłopoty przy projekcji sprawiała słabej jakości aparatura jaką dysponował. W
1939 r. w Suchedniowie funkcjonowało drugie kino, którego właścicielem był
Bolesław Siudek. Kino nosiło nazwę „Europa” i umiejscowione było przy ulicy
Handlowej nr 5. Czynne było 3 razy w tygodniu i dysponowało 150 miejscami. Kino
to posiadało już aparaturę dźwiękową, w związku z tym właściciel płacił
znacznie wyższy podatek.
W roku 1943 przy ulicy Fabrycznej nr 1 i 2 okupanci niemieccy urządzali seanse filmowe dla mieszkańców
Suchedniowa. Były to filmy o tematyce propagandowej, ale też komedie
niemieckie. Filmy były wyświetlane „pod chmurką”. Widzowie zabierali z domu
krzesła i siadali w pewnej odległości od ekranu, który był zawieszony na całej
ścianie domu nr 2 ( u Rukaszów), natomiast aparatura kinowa była urządzona w
domu po przeciwnej stronie. Na seansach filmowych było dużo osób, a szczególnie
dzieci.
W roku 1957 wystąpiono do Okręgowego Zarządu Kin w Kielcach
z prośbą o budowę nowego kina w Suchedniowie. Ustalono, że 80% kosztów budowy
poniesie Okręgowy Zarząd, a 20% społeczeństwo Suchedniowa.
16
lipca 1966 roku w naszym mieście po dziewięciu latach
budowy oddano do użytku budynek kina. Nazwano go „Kuźnica” w wyniku
przeprowadzonego konkursu na nazwę. Od pierwszego dnia działalności kino było
ważnym miejscem kultury w naszym mieście. Kierownikiem kina została Wiesława
Tusznio, bileterką Stanisława Spółczyńska a kinooperatorami Kazimierz Gil i
Stanisław Łakomiec, a jako pracownik gospodarczy Mieczysław Chrzanowski. Kino
podlegało pod Wojewódzki Zarząd Kin w Kielcach.
Nowe kino
wzbudzało duże zainteresowanie wśród mieszkańców, seanse filmowe były pełne
widzów, a sala kinowa mogła pomieścić tylko 200 widzów. Repertuar filmowy
składał się głównie z filmów polskich i z krajów bloku wschodniego. Dopiero w
latach siedemdziesiątych wchodziło na ekran więcej filmów „zachodnich”. Filmy
grano 6 dni w tygodniu, poranki natomiast w niedzielę do południa. W latach 1966-1989
w kinie organizowano wespół z biblioteką publiczną m.in. konkursy
recytatorskie, wystawy, spotkania z pisarzami i innymi ciekawymi ludźmi. W
październiku 1973 w kinie gościł Teatr im. Żeromskiego z Kielc, aktorzy
zaprezentowali dramat „Dziś do ciebie przyjść nie mogę”. Jednym z ciekawszych
przedsięwzięć wspólnych z biblioteką publiczną była impreza pt. „Film i
literatura”. Imprezie towarzyszyła wystawa gromadząca 40 książek oraz afisze i
fotosy do filmów, zrealizowanych w oparciu o znane powieści literatury polskiej
i obcej. Organizowano akademie z okazji świąt państwowych dla ówczesnej władzy,
zapraszano artystów z tzw. „najwyższej półki” na zamówienie suchedniowskich
zakładów pracy. Taki stan trwał do 1989 roku, w tym roku Urząd Miasta i Gminy w
Suchedniowie przejął od Okręgowego Przedsiębiorstwa Rozpowszechniania Filmów,
budynek kina „Kuźnica”. Od tego momentu kino stało się własnością gminy
Suchedniów i działało w ramach organizacyjnych Miejsko–Gminnego Domu Kultury w
Suchedniowie. Projekcje filmowe po zmianach własnościowych rozpoczęto 5
stycznia 1991 roku. Kierownikiem został Andrzej Karpiński, bileterką Marianna
Frontczak, kinooperatorem Kazimierz Gil, który jako jedyny pamiętał początki
kina. W pierwszym miesiącu wyświetlania w styczniu, kino odwiedziło 349 widzów,
wyświetlono 24 seanse filmowe. Repertuar już zupełnie „zachodni” a raczej
zamerykanizowany. W całym 1991 roku kino odwiedziło 4094 kinomanów, wyświetlono
158 seansów filmowych. Największymi hitami roku były filmy : „W pustyni i w puszczy”
506 widzów, Powrót do błękitnej laguny 388 widzów, Mała syrenka 289 widzów.
Ciekawostką było to, że wszystkie kina w okolicach Suchedniowa w tym czasie
były nieczynne.
W roku 2002
kino odwiedził pięćdziesięciotysięczny widz, licząc od 1991 roku. Największymi
hitami filmowymi w latach 1991-2009 były filmy : Król Lew, Ogniem i mieczem,
Kiler, Dzwonnik z Notre Dame, Pan Tadeusz, Quo Vadis czy filmy o pontyfikacie
Jana Pawła II.
W latach
2009-2011 filmy wyświetlano sporadycznie z uwagi na realizację inwestycji p.n
„Rozbudowa, nadbudowa i przebudowa budynku Suchedniowskiego Ośrodka Kultury
„Kuźnica” w Suchedniowie”. W ramach inwestycji wymieniono fotele kinowe, ekran
filmowy oraz wystrój wnętrz. W roku 2011 SOK pozyskał środki finansowe z
Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej za które zakupiono nagłośnienie kinowe,
okienka projekcyjne, wymieniono instalację elektroakustyczną, przystosowano
kabinę projekcyjną do wymogów kina cyfrowego. W roku 2013 zawieszono
działalność kinową w Suchedniowie z uwagi na brak projektora cyfrowego. W całym
kraju zaczęto bowiem wyświetlać filmy na nośnikach cyfrowych. Brak kina w
naszym mieście jest odczuwalny. Traci na tym ośrodek kultury, miasto, a przede
wszystkim mieszkańcy, gdyż prócz biletów muszą jeszcze ponieść koszty dojazdu i
zaplanować dłuższy czasowo wyjazd .
Na koniec przytoczę słowa wielkiego Polaka św.Jana Pawła II co sądził na temat kina:
„Kino nadal przyciąga publiczność, która traktuje je jako
okazję do rozrywki i kulturalnego spędzenia wolnego czasu. Kino przyczynia się
również do rozwoju osobowości. Posługuje się specyficznym językiem, który
pozwala docierać do różnych kultur. Ludzie obcujący z kinem w jego różnych
formach podlegają jego wpływowi, oddziałuje ono bowiem na poglądy i
postępowania całych pokoleń. Kino może być źródłem głębokich przeżyć, gdy
utrwala w obrazie jakąś sytuację życiową i analizuje ją, posługując się
językiem czasami poetyckim. Kino może również pełnić rolę wychowawczą, gdy
pomaga człowiekowi poznawać wartości obecne w różnych kulturach . Kino jest
zatem instrumentem niezwykle czułym, zdolnym odczytywać znaki czasu, które czasem wymykają się nieuważnemu
obserwatorowi.”
( fragmenty przemówienia wygłoszonego przez Jana Pawła II do
uczestników sympozjum n.t „Kino
nośnikiem wartości duchowych i kulturowych” z dnia 1.12.1997 r. , które odbyło
się w Rzymie).
Źródła : Zeszyty
suchedniowskie , kronika biblioteki ,kronika miasta ,monografia
miejsko-gminnego domu kultury w Suchedniowie,
roczne raporty kinowe, wywiady z Haliną Radziejewską, Arturem
Miernikiem, Jerzym Frątczakiem i inne.
Andrzej Karpiński
P.s.
Mam jednak dobre wiadomości
dla suchedniowskich kinomanów, otóż Decyzją Dyrektora Polskiego Instytutu
Sztuki Filmowej w Warszawie z dnia 28.06.2016 r, Suchedniowski Ośrodek Kultury
„Kuźnica” uzyskał dofinansowanie do dwóch wniosków , mianowicie „Cyfryzacja
kina „Kuźnica” w Suchedniowie oraz „Modernizacja kina „Kuźnica”. Łącznie na dwa
projekty 172.865,00 zł. Jest to dla nas najlepszy prezent na
pięćdziesięciolecie „Kuźnicy”. Dlatego przenosimy
uroczystości związane z 50-leciem kina „Kuźnica” na miesiące jesienne, gdyż
wtedy planujemy uroczyste otwarcie i wznowienie działalności kinowej w
Suchedniowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz