Opis Suchedniowa z 1884 roku

Suchedniowski dworzec z tamtych lat.

Dzisiaj przedstawiam kolejny opis Suchedniowa, tym razem pochodzący z 1884 roku, a zamieszczony w "Opisie Drogi Żelaznej Iwanogrodzko-Dąbrowskiej” Stanisława Sienickiego.

Są tam opisane wszystkie stacye i okolice tych stacyj. Jak jest rzecz traktowana świadczą o tem następne wyjątki.

Suchedniów. Osada górnicza, składająca się z dwóch wsi: Wschodniego i Zachodniego Suchedniowa, 1900 mieszkańców, posiada kościół parafialny przed laty 30 wzniesiony, szkołę elementarną, pensyonat żeński prywatny; a z zakładów przemysłowych: fryszerkę i magazyn z wyrobami żelaznemi. Siedlisko zarządu okręgu Wschodniego, zawiadującego zakładami górniczemi rządowemi: w Mroczkowie, Rejowie, Białogonie, Sielpi i Bzinie.

W okolicy Suchedniowa stanęły pierwsze w Królestwie Polskiem dymarki do prażenia rudy. Na wschód, w odległości 20 wiorst, najwyższe w Królestwie szczyty świętokrzyzkiego pasma gór: „Łysica z klasztorem św. Katarzyny 1866-1940-1981 stóp wysoka i „Łysa” z kościołem św. Krzyża 1755 stóp wyniesiona nad poziom Bałtyku.