Rolnictwo w okresie międzywojennym

Suchedniów (1934).

Obszar gruntów uprawnych w gminie Suchedniów w okresie międzywojennym wynosił 5.539 ha. Lasy państwowe obejmowały obszar 7.312 ha. Gminę można było podzielić na dwie części pod względem urodzajności gleby. Południową, do której należały gromady: Łączna, Podłazie, Podzagnańszcze, Zaskale, Jęgrzna, Gózd i Zalezianka. Ta część gminy posiadała glebę urodzajniejszą, jej mieszkańcy utrzymywali się przeważnie z rolnictwa. Natomiast tylko niektórzy z nich poszukiwali dodatkowo pracy w fabrykach, kolejnictwie i t.p.
Wszystkie inne gromady, położone w części północnej miały glebę mniej urodzajną, w dużej części piaszczystą. Jej mieszkańcy to tzw. chłopo-robotnicy, niektórzy tylko utrzymywali się z rolnictwa. Większość zatrudniona była w miejscowych fabrykach lub zakładach i zamiejscowych w Skarżysku-Kamiennej, Starachowicach, Kielcach oraz w kolejnictwie. Było tu też trzech drobnych rolników zajmujących się zawodowo dorożkarstwem: Ignacy Niemczyk z Baranowa, Stanisław Kutwin z Suchedniowa i Antoni Wikło z Ostojowa.
Wartość morgi dobrej ziemi szacowano wówczas na 400 - 600 zł, łąk 500 zł, ziemie gorsze były w cenie 150 - 250 zł, gorsze łąki 300 zł, łąki jednokośne 100 zł. Dochód z 1 morgi wynosił od 5 do 15 zł rocznie.
Stan inwentarza żywego w 1935 roku przedstawiał się następująco: koni 609, krów i cieląt 2173, świń 574, kóz i owiec 213, buhajów 14. Obszar gospodarstw do 5 ha wynosił 2225 ha, od 5 - 50 ha wynosił 126 ha. W 112 ulach hodowano pszczoły - wydajność przecięt. 6 kg.
Istniało kilka zbiorników wodnych w Rejowie, Ostojowie, Berezowie, Jędrowie. (Kronika F. Gładysza).