Profesor z Kruka

Prof. dr hab. inż. Jerzy Piasta

W dniu dzisiejszym mijają dwa lata od śmierci profesora dr hab. inż. Jerzego Piasty. Były prorektor i dziekan Politechniki Świętokrzyskiej pochodził z Kruka. Aby przybliżyć Jego sylwetkę opublikuję mowę pożegnalną, jaką wygłosił w trakcie uroczystości żałobnej, która odbyła się 9 stycznia 2014 roku, rektor prof. Stanisław Adamczak.
Wielce Szanowna, pogrążona w smutku Rodzino Śp. Profesora Jerzego Piasty, Czcigodni księża celebranci żałobnej Eucharystii, Drodzy nauczyciele akademiccy i uczestnicy naszej wspólnej modlitwy za pamięć o zmarłym Śp. Profesorze Jerzym Piaście, Żegnamy dzisiaj na tej smutnej, żałobnej uroczystości Profesora Jerzego Piastę, nauczyciela akademickiego, pracownika naukowego, naszego wspaniałego Kolegę i Przyjaciela. Profesor Jerzy Piasta był ściśle związany z regionem świętokrzyskim, gdyż urodził się 3 stycznia 1932 roku w sercu Gór Świętokrzyskich, w Suchedniowie – miejscowości wielce zasłużonej i znaczącej w naszym kraju. Wykształcenie podstawowe zdobył w rodzinnym mieście, a szkołę średnią ukończył w Radomiu w 1952 roku.
Z pewnością był bardzo dobrym uczniem, gdyż zaraz po jej ukończeniu rozpoczął naukę na wydziale Budownictwa Przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Studia te ukończył pomyślnie, uzyskując 7 lutego 1959 roku tytuł magistra inżyniera w zakresie technologii materiałów budowlanych i prefabrykatów. Następnie podjął pracę w przedsiębiorstwie budowlanym na terenie województwa kieleckiego. Jego praca zawodowa była już wtedy związana z marzeniem o pracy naukowej w szkolnictwie wyższym. Spełniło się ono z chwilą powołania w 1965 roku Kielecko-Radomskiej Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, przekształconej po roku w Kielecko-Radomską Wyższą Szkołę Inżynierską, gdzie 1 listopada 1967 roku podjął pracę na stanowisku nauczyciela akademickiego. W 1974 roku uczelnia ta została przekształcona w Politechnikę Świętokrzyską, z którą Profesor związany był zawodowo do końca swojego życia. Można jednoznacznie stwierdzić, że był pionierem szkolnictwa wyższego w mieście Kielce, współzałożycielem i współtwórcą naszej uczelni. Jego kariera zawodowa rozwijała się systematycznie i konsekwentnie. 15 grudnia 1971 roku został doktorem nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo na podstawie pracy doktorskiej pt. „Badania kruszyw ze skał węglanowych z województwa kieleckiego i ich zastosowanie do betonów konstrukcyjnych”, obronionej na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej. Ten stopień naukowy był podstawą powołania Go na stanowisko docenta i powierzenia Mu funkcji dyrektora Instytutu Technologii i Organizacji Budownictwa na WBL oraz funkcji Kierownika Zakładu Materiałów Budowlanych i Technologii Betonu. Zwieńczeniem Jego pracy naukowej była praca habilitacyjna pt. „Zachowanie się kruszyw węglanowych w betonie z cementami o różnej zawartości alkaliów”, która była podstawą nadania Mu stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk technicznych. W latach 1981-1984 pełnił funkcję prorektora ds. dydaktyczno-wychowawczych, a w latach 1991-2002 kierownika Katedry Technologii Betonu i Prefabrykatów na WBL. Podsumowaniem Jego działalności naukowej było nadanie Mu w 1989 roku tytułu profesora nadzwyczajnego decyzją Rady Państwa, a w roku 1992 stanowiska profesora zwyczajnego decyzją Ministerstwa Edukacji Narodowej. Jego osiągnięcia organizacyjne zostały docenione wyborem na stanowisko dziekana Wydziału Budownictwa Lądowego. Podejmując się tej funkcji przyczynił się do uzyskania przez wydział uprawnień do nadawania stopnia doktora habilitowanego w dyscyplinie budownictwo oraz stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria środowiska. Uprawnienia te były podstawą do zmiany nazwy Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska. Od 2002 do 2011 roku był aktywnym nauczycielem akademickim, prowadził wykłady, seminaria i kierował pracami dyplomowymi i doktorskimi. Niestety, ciężka nieuleczalna choroba przerwała Jego pełne zaangażowanie twórcze, pracę naukową i dydaktyczną. Prof. Jerzy Piasta pozostanie w naszej pamięci jako wspaniały Kolega i Przyjaciel, niezwykle zasłużony dla Politechniki Świętokrzyskiej. Był to nauczyciel działający z dużym zaangażowaniem, pasjonat w swojej dziedzinie. Wszyscy pamiętają Jego aktywną działalność realizowaną z dużym poświęceniem, która doprowadziła do uzyskania przez Wydział Budownictwa Lądowego uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego. Był to Jego olbrzymi sukces osobisty, który podniósł rangę i prestiż Politechniki Świętokrzyskiej. Pamiętam, że gdy zostałem w 2002 roku dziekanem Wydziału Mechatroniki i Budowy Maszyn, Profesor był jednym z pierwszych, który złożył mi gratulacje i deklarował swoją pomoc w rozwoju wydziału. Często korzystałem z Jego rad i licznych pomocnych uwag, dzięki którym w roku 2003 odbyło się w Politechnice Świętokrzyskiej pierwsze kolokwium habilitacyjne, przeprowadzone na Wydziale Mechatroniki i Budowy Maszyn. Kierownictwo uczelni doceniło Jego zasługi, przyznając Mu Medal Politechniki Świętokrzyskiej, którego, niestety, już nie mógł odebrać osobiście. Uczynił to Jego syn, kontynuator Jego działalności, prof. Wojciech Piasta. Drogi Przyjacielu, sądzę, że tutaj – w Kościele Świętego Józefa Robotnika – nie jesteśmy po raz ostatni z Tobą, bo przecież wiemy, że patrzysz z domu Ojca na nasze pożegnanie w świątyni zbudowanej w ostatnich latach, w której dominują konstrukcje betonowe, będące twoją pasją naukowo-zawodową i wiem, że byłeś konsultantem i doradcą tej budowy. Myślę, że w tym miejscu religijnych spotkań, które już stało się sanktuarium, wszyscy bardzo dobrze Cię wspominają, życząc wspaniałego pobytu w domu Ojca. Chciałbym na zakończenie swojego wystąpienia złożyć głębokie kondolencje Rodzinie, zwłaszcza synowi – profesorowi Wojciechowi Piaście, synowej, wnukom. Składam również wyrazy głębokiego współczucia całej społeczności akademickiej Wydziału Budownictwa i Architektury, z którą był związany Św. Pamięci Profesor Jerzy Piasta. Bóg zapłać za wysłuchanie i wspólne przeżycie ostatniego pożegnania Profesora Jerzego Piasty. Profesorze, Cześć Twojej pamięci!