Budowa trwa nadal...

Decyzję o budowie Szkoły na Pasterniku, na działce wyznaczonej na ten cel jeszcze za czasów zaborów, podjęła Rada Gminna na posiedzeniu w dniu 16 stycznia 1929 roku.

Wysiłkiem lokalnej społeczności (m. in. opodatkowano rodziców) i dzięki zaciągniętym wówczas kredytom, rozpoczęto budowę szkoły, która trwa nadal:

1935 w pierwszej połowie października wykończono i oddano do użytku sześć sal lekcyjnych.

1936 przekazano dwie sale i pół korytarza. Jedną salę na parterze zaadaptowano na kancelarię dla kierownika szkoły i pokój nauczycielski. Wykończono balustradę żelazną na schodach oraz mieszkanie dla woźnego w suterynach szkoły.

1938 oddano jedną salę i pół korytarza na II piętrze. W całym budynku wykonano otwory okienne z parapetami z blachy oraz je pomalowano.

Przed wybuchem II wojny światowej w czterokondygnacyjnym budynku były wykończone dwa piętra i mieszkanie dla woźnego. W czasie okupacji, szkołę zajęły wojska niemieckie /1942r./ i był tam szpital dla żołnierzy niemieckich /przełom 1944/45/.

Szkoła w 1950 roku.

Po wyzwoleniu kontynuowano budowę:

1945-1947 generalny remont

1952-1954 wykończono suterynę, założono instalację elektryczną w salach lekcyjnych

1967-1969 ponowna zbiórka funduszy wśród mieszkańców na rzecz dokończenia budowy szkoły, prace zakończono na etapie sporządzenia dokumentacji

1971-1979 założono instalację wodnokanalizacyjną

1984-1989 powstał Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły Podstawowej nr 1. Przeprowadzono kolejną zbiórkę pieniędzy wśród rodziców – pozwoliło to na opracowanie dokumentacji budowlanej i uzyskanie pozwolenia na budowę. Wykonano instalację centralnego ogrzewania i rozebrano piece kaflowe.

1995 otynkowano budynek szkoły z zewnątrz

2000-2001 wymieniono stolarkę okienną od strony zachodniej, podłączono budynek do miejskiej kanalizacji sanitarnej

2002-2003 wymieniono pozostałe okna

2003-2004 wymieniono instalację elektryczną i zmodernizowano oświetlenie wokół szkoły.

Do dnia dzisiejszego mimo wielu starań ze strony dyrektora szkoły i rodziców nie dokończono budowy. Nigdy nie powstała sala gimnastyczna i łącznik, w którym zaplanowano zaplecze socjalne dla uczniów. Staraniem sponsorów, rodziców, pracowników placówki wykonywano mniejsze i większe prace konserwatorsko-remontowe, m.in. adaptowano sale lekcyjne na bibliotekę, świetlicę, szatnie, kuchnię itd.

Jest to szkoła kontynuująca wieloletnią tradycję dobrego nauczania, w przyjaznej, rodzinnej atmosferze, otwarta na potrzeby ucznia, silnie związana z naszym regionem i miastem. Pomimo trudnych warunków lokalowych stara się ciągle unowocześniać i doskonalić swoją bazę dydaktyczną. Mamy nadzieję, że dzięki „pomocy drugiego człowieka” uda się skończyć wreszcie budowę szkoły, rozpoczętą przez naszych przodków, i stanie się placówką spełniającą najnowocześniejsze standardy.

Szkoła w 2011 roku.