Wreszcie nastał ten oczekiwany od dawna wieczór… Wieczór
pełen humoru, wspólnych zabaw, spotkania z filmem w kolorze czarno-białym,
klasyką polskiego kina z czasów PRL-u. Filmy w multimedialnej pracowni im.
Ireny Zielińskiej oglądali uczniowie z dwóch klas: Va i Vb.
Niektórzy
szczerze nie dowierzali, że nie można ,,Szatana z siódmej klasy’’ czy ,,Czterech pancernych i psa’’ obejrzeć w
kolorze. Dla nastolatków urodzonych i żyjących w XXI wieku lata 60,70,80-te
czyli ,,tamte czasy’’ są jak spotkanie z czymś archaicznym. Między projekcjami
był czas na wspólną kolację, minidyskotekę, gry planszowe, karaoke i poranne
śniadanie. Jednak najważniejszy z wychowawczego punktu widzenia był fakt ,że
procesu integracji uczniów nie zakłócało korzystanie z telefonów, smartfonów i
smartwatchów, gdyż na ten wyjątkowy wieczór uczniowie ich nie zabrali do
szkoły. Taki był warunek udziału i w 100% został on spełniony przez
podopiecznych oraz uszanowany przez rodziców.
Drodzy
Nastolatkowie! Jako wychowawczynie jesteśmy z Was dumne! Niemożliwe stało się
możliwe! Sami podkreślaliście, że było warto! Wreszcie można było pożartować, porozmawiać, pomyśleć bez zerkania w ekrany tych urządzeń.
Dziękujemy
Szanownym Mamom, które pomagały nam sprawować opiekę. Były to Panie: Monika
Bator, Aneta Michta, Edyta Miernik. Bez Was byłoby nam znacznie trudniej. Cieszymy, że widziały Panie, jakimi niesamowitymi pokładami sił i pomysłów
dysponują dzieci, a przymuszenie ich do snu, gdy są w grupie to syzyfowa praca.
Dziękujemy za wyrozumiałość i podkreślenie, że praca nauczyciela-wychowawcy
klasy nie należy do najłatwiejszych i nie ogranicza się, jak niektórzy sądzą do
kilku godzin lekcji. To wiele godzin pracy społecznej.
Radość i
zadowolenie naszych wychowanków, przeżycie przez nich szczęśliwych chwil jest
dla nas bezcenne. Dla takich momentów warto robić coś więcej. ,,Jestem nie po
to, aby mnie kochali i podziwiali, ale po to, abym ja działał i kochał” (Janusz
Korczak). Te słowa są nam szczególnie bliskie. Wiedza przydaje się w życiu, lecz
z naszego punktu widzenia ważniejsze jest wychowanie ku wartościom i kreowanie
właściwych postaw. Temu służą między innymi tego typu spotkania.
Anna Salwa, Sylwia Świtek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz