INNE GMINY ZAMYKAŁY PLACÓWKI KULTURY, MY BUDOWALIŚMY NOWE

W połowie lat 90-tych XX wieku życie kulturalne naszego miasta koncentrowało się w powołanym w 1991r Miejsko - Gminnym Ośrodku Kultury. Nowa instytucja kulturalna swoją działalność prowadziła w budynku przy ul. Bodzentyńskiej wybudowanym w 1966r. pod potrzeby kina i biblioteki publicznej oraz w filii funkcjonującej w Mostkach.

W początkowym okresie przemian gospodarczych przeprowadzanych w naszym kraju kultura była traktowana „po macoszemu”. Decentralizacja administracji związana była z rezygnacją państwa z dotowania kultury, przy jednoczesnym braku wykształconego systemu np. w postaci programów umożliwiających ubieganie się na zasadach konkursów o środki finansowe na działalność kulturalną.

W wielu Gminach radni podejmowali wówczas uchwały o rezygnacji z prowadzenia kin, domów kultury, orkiestr i innych działalności kulturalnych. My nie poddaliśmy się. Wręcz przeciwnie dyrektor placówki w Suchedniowie pan Andrzej Karpiński w odpowiedzi na potrzeby kulturalne mieszkańców tworzył nowe sekcje, m. in. tańca towarzyskiego, malarstwa, powstała grupa teatralna, chór. W Skarżysku Kam. rozwiązane zostały dwie orkiestry dęte. Muzycy przeszli do naszej orkiestry, nasz zespół rozrastał się. W bardzo krótkim czasie Ośrodek Kultury był szeroko otwarty dla każdej grupy wiekowej. Dla dzieci, młodzieży, dorosłych, którzy pod okiem instruktorów mogli rozwijać swoje pasje. Działalność kulturalna nie była zamykana w czterech ścianach Ośrodka Kultury. W okresie od czerwca do września życie kulturalne przenosiło się na teren OSiR-u z organizacją takich wydarzeń, jak np. DNI SUCHEDNIOWA, Świętojanki (których od początku mocnym akcentem był konkurs na najpiękniejszy wianek oraz pokaz sztucznych ogni), POŻEGNANIE LATA. Jako pierwsi gościliśmy LATO Z RADIEM z udziałem Moniki Borys i Zbigniewa Wodeckiego. Do dziś wspominanym wydarzeniem był TELEWIZYJNY RODZINNY TURNIEJ HISTORYCZNY. Zwycięska rodzina z naszego miasta w nagrodę wyjechała do Hiszpanii.

Podobnie wiele działo się w filii w Mostkach. Pan Krzysztof Szczygieł z-ca dyr. Karpińskiego przy współpracy z członkiniami Koła Gospodyń Wiejskich oraz Wojewódzkim Domem Kultury w Kielcach w okolicach świat Bożego Narodzenia i Wielkanocy organizowali konkursy obrzędów związanych z tymi światami. Dzięki pomocy etnografów z Muzeum zostały opracowane stroje w jakie ubierały się nasze babcie, a radni zdecydowali o zabezpieczeniu w budżecie środków na ich uszycie i zakup bucików dla pań z KGW. Stało się tradycją, że co roku do Wiejskiego Domu Kultury w Mostkach przyjeżdżali fotograficy na plener fotograficzny i malarze na plener malarski.

To tylko niektóre karty wspomnieniowe zapisane w ciągu tych trzech lat. W tym samym czasie w sąsiednich gminach z uwagi na brak środków finansowych działalność kulturalna zamierała. Często na długie lata. U nas w MGOK coraz bardziej robiło się ciasno… Coraz trudniej było pogodzić działalność biblioteki publicznej i prężnie rozwijającej się miejskiej instytucji kultury.

Nie załamywaliśmy rąk i nie mówiliśmy, że nie mamy pieniędzy. Był poważny temat i postanowiliśmy się z nim zmierzyć. Tym bardziej, że strop pod biblioteką między parterem, a piętrem pod ciężarem z roku na rok rosnącego księgozbioru niebezpiecznie zaczął uginać się. Nie można było bagatelizować problemu. Zaczęły się poszukiwania, gdzie przenieś bibliotekę. Niestety nie znaleźliśmy takiego miejsca. Wówczas pojawiła się myśl wśród części radnych, aby zrezygnować z biblioteki publicznej. Argumentowali, że księgarnie są prawie na każdym rogu ulic i każdy może sobie książkę kupić. Na szczęście to rozwiązanie nie spotkało się z aprobatą większości radnych.

Ostatecznie uznaliśmy, że najlepszym miejscem na lokalizację biblioteki publicznej będzie budynek stojący od strony wschodniej przy Samorządowej Szkole Podstawowej nr 3 przy ul. Kościelnej. Budynek wpisany był na listę zabytków, dlatego podjęliśmy rozmowy z Kieleckim Konserwatorem Zabytków. Po wielu badaniach, sporządzonych przez rzeczoznawców opiniach przyjęto, że budynek będzie można adoptować pod potrzeby biblioteki po jego remoncie, przy czym zakres remontu zostanie określony w trakcie ręcznej rozbiórki budynku do zdrowego muru. Ostatecznie okazało się, że budynek w całości zbudowany był bez ław, odwodnienia i na zaprawie wapiennej. W tej sytuacji decyzja mogła być tylko jedna. Użytkowany, bardzo prawdopodobnie bez remontu, budynek pamiętający czasy Staszica należy rozebrać do końca, a na jego miejscu wybudować nowy, zgodnie z zaleceniami konserwatora w stylu nawiązującym do stylu budynku starego.

Budowa biblioteki publicznej na nowym miejscu nie trwała długo. Już w roku 1998 nowoczesna Biblioteka Publiczna została oddana do użytku mieszkańcom Suchedniowa.

Tylko wychodzenie poza utrwalone schematy działania pozwoliły nam zachować kino i uniknąć rezygnacji z jakiejkolwiek działalności kulturalnej. Placówki kulturalne koncentrujące się dotychczas na pełnieniu misji artystycznej i społecznej podjęły naukę w wypracowaniu modelu zarządzania biznesowego.

Z poważaniem

Maria Zuba