EGZEKUCJA OBOK STACJI PKP

#zostań w domu i czytaj o egzekucji obok stacji PKP w Suchedniowie. Ostatnio na stronie Suchedniów Wczoraj zamieściłem zdjęcia z ekshumacji i pogrzebu rozstrzelanych obok stacji PKP w Suchedniowie. Po tej publikacji otrzymałem prośby o przybliżenie wspomnianych okoliczności. Na podstawie przesłuchań świadków, prowadzonych przez suchedniowskich milicjantów, można odtworzyć przebieg tych wydarzeń.

Marian Szot i Ignacy Kołda z Posterunku w Suchedniowie przesłuchali Stefana Miernika i Antoniego Dunikowskiego z Suchedniowa oraz Jana Tusznię z Ostojowa. Poniżej zamieszczam ich zeznania oraz protokoły.

W dniu 7 czerwca 1948 roku Ignacy Kołda przy udziale protokolanta Alojzego Koceli przesłuchał Jana Tusznio, który zeznał, że:

W sprawie niniejszej wiadomo mi jest, co następuje: Dnia 6 lipca 1944 r. żandarmeria niemiecka z Kielc przywiozła 33 osoby pod stację kolejową Suchedniów. Ja wówczas byłem dozorcą drogowym, więc po rozstrzelaniu tychże ludzi były wójt z polecenia żandarmów polecił mi tychże ludzi pochować w tym miejscu, gdzie byli rozstrzelani i gdzie leżą, więc ja wziąłem ludzi z drogi i w przeciągu 2 godzin pochowaliśmy ww. osoby. Nadmieniam, że kiedy żandarmi przywieźli ww. osoby, to wówczas mieli wszyscy powiązane ręce szpagatami do tyłu i wyprowadzali po 11 osób z samochodu, ustawiali rzędem i rozstrzeliwali. Nazwisk sprawców dokonania egzekucji nie ustaliłem, jak również nie znałem nazwisk osób rozstrzelanych.

Po rozstrzelaniu tychże ludzi pogrzebano zwłoki na ww. miejscu i do czasu wyzwolenia leżały. Po wyzwoleniu Polski, tj. w 1945 r., dane zwłoki były wówczas ekshumowane i rozpoznawane przez zgłaszające się rodziny, spośród których rozpoznano 7 zwłok i zabrano część do Kielc, Skarżyska i Zagnańska, których nazwisk nie znam. Natomiast przewieziono na cmentarz parafialny w Suchedniowie i tam pogrzebano resztę zwłok, opisano tylko po ubiorze, lecz nie ustalono nazwisk i nie wiadomo, skąd pochodziły ofiary.

Na tym protokół zakończyłem i przed podpisaniem odczytałem.

W dniu 7 czerwca 1948 roku Ignacy Kołda przy udziale protokolanta Alojzego Koceli przesłuchał Antoniego Dunikowskiego, który zeznał, że:

W sprawie niniejszej wiadomo mi jest, co następuje: Dnia 6 lipca 1944 r. żandarmeria niemiecka kielecka przywiozła 3 samochodami 33 osoby (mężczyzn) do Suchedniowa, około stacji kolej. Suchedniów, wyprowadzając z samochodu po 11 mężczyzn, którzy ręce mieli związane do tyłu szpagatem, i w tejże miejscowości dane osoby rozstrzeliwali, tj. wyprowadzali 3 razy po 11 ludzi i rozstrzeliwali z karabinów maszynowych. Natomiast później sprawdzali, który z osób jeszcze był całkiem niezabity, to wówczas dobijali pałką.

Po rozstrzelaniu spędzili ludzi i kazali pochować zwłoki w tychże miejscach, gdzie byli zabici. Nazwisk mężczyzn nie rozpoznałem ze względu na daleką odległość, przy czym dani mężczyźni byli pozamiejscowi. Prawdopodobnie, że osoby te były przywiezione przez żandarmów i rozstrzelane z Kielc, z więzienia, a pochodzące z Kielc, Skarżyska i Zagnańska, lecz dokładnie twierdził nie będę. Na tym kończę swoje zeznanie.

Na tym protokół zakończyłem i przed podpisaniem odczytałem.

W dniu 14 lipca 1948 roku Marian Szot przy udziale protokolanta Alojzego Koceli przesłuchał Stefana Miernika, który zeznał, że:

W sprawie niniejszej wiadomo mi, co następuje: Dnia 6 lipca 1944 r. gestapo niemieckie ze Skarżyska-Kam. przywieźli 33 osoby ze Skarżyska samochodami (łapane z ulic i z dworca kolejowego, pochodzące z różnych okolic, jak Skarżyska, Kielc, Zagnańska itp.). Wówczas gestapowcy przywieźli do Suchedniowa około dworca kolejowego 33 osoby powiązane i usta zakneblowane, wyprowadzając po 11 osób z samochodów, to znaczy na 3 grupy, i ustawiając ich w rzędzie, rozstrzelali ww. osoby. Po rozstrzelaniu tychże ludzi gestapowcy spędzili ludność cywilną z Kleszczyn, Suchedniowa i pozwolili tychże ludzi zastrzelonych zakopać w danym miejscu, jak wyżej wspomniałem. Nazwisk ludzi zastrzelonych nie znałem, jak również nie znam nazwisk sprawców i o co byli ludzie zastrzeleni, tego też nie wiem, ponieważ nie byli to miejscowi.

Zwłoki ww. osób leżały w tymże miejscu aż do czasu wyzwolenia Polski, tj. do kwietnia 1945 roku, po czym zwłoki zostały wykopane i ekshumowane przez doktora Poziomskiego z Suchedniowa, i poznawane, lecz parę zwłok ustalono nazwiska, poza tym resztę nie ustalono. Wówczas opisano tylko z ubrania, ale kto to był i skąd, nie ustalono po dziś dzień. Po czym w kwietniu 1945 roku zwłoki 4 osób były zabrane przez rodziny, a resztę przewieziono na miejscowy cmentarz w Suchedniowie.

Nadmieniam, że lista osób znajduje się w komitecie PPS, z których można ustalić nazwiska tych 4 osób.

Na tym kończę swoje zeznanie i po odczytaniu podpisałem.