Mieszkańcy Konstantynowa

W Suchedniowie często używa się tradycyjnych nazw dawnych wsi, które zostały włączone do miasta. Mam tu na myśli przede wszystkim Kruk, Błoto, Kleszczyny, Wierzbka, Baranów. Te wioski funkcjonują teraz jako ulice: Zagórska, Żeromskiego, Langiewicza, Leśna, Warszawska. Na terenie dzisiejszego Suchedniowa była też wieś Konstantynów, która niestety rozpłynęła się w czasie, można ją odnaleźć tylko na starych mapach z XVIII i XIX wieku. Konstantynów tworzyło kilka domostw położonych pomiędzy późniejszymi torami kolejowymi, a rzeką Kamionką za Stokowcem. Z zapisów z 1847 roku ustaliłem pięć budynków, z czego jeden był rządowy, a cztery prywatne.

W zabudowaniach rządowych znajdował się dom z "drewna pod gontem, komin murowany", a jego użytkownikiem był Topornik. W zagrodzie znajdowała się jeszcze stodoła w stanie miernym.

W zabudowaniach własnościowych Kacper Michalski posiadał chałupę (15 łokci długości x 12 łokci szerokości) z drewna pod gontem, z kominem murowanym, była nowa w stanie dobrym.

Stanisław Miernik posiadał chałupę (20 łokci długości x 8 łokci szerokości) z drewna pod gontem, z kominem murowanym, w stanie złym lecz do użycia zdatna. W obejściu była również obora z drewna pod deskami i stodoła z drewna pod deskami.

Karol Rek posiadał chałupę (12 łokci długości x 12 łokci szerokości) z drewna pod gontem, z kominem murowanym, w stanie dobrym oraz stodołę z drewna pod słomą.

Wincenty Rek posiadał chałupę (18 łokci długości x 10 łokci szerokości) z drewna pod gontem, z kominem murowanym, w stanie dobrym i stodołę z drewna pod słomą stan mierny.

Wykaz niniejszy sporządzono na gruncie wsi Konstantynów dnia 16/31 marca 1847 roku. Zabudowania należą do klasy trzeciej, stopnia niebezpieczeństwa pierwszego. Wyceny dokonał delegowany technik Dyrekcji Ubezpieczeń (AKuks). Natomiast wójt gminy Suchedniów Wędrychowski poświadczył, że wszelkie budowle na gruncie wsi Konstantynów znajdujące się w powyższym wykazie ubezpieczenia są objęte i żadna z nich nie jest opuszczoną.

Ze strony Skarbu jako Dziedzica Dóbr podpisał asesor ekonomiczny okręgu opoczyńskiego, a ze strony Zakładów Górniczych Okręgu Wschodniego podpis złożył naczelnik (podpisy nieczytelne z pieczęciami). Powyższy wykaz zabudowań poświadczyli  naczelnik powiatu opoczyńskiego i za gubernatora cywilnego radca gubernialny (podpisy z pieczątkami).