Gmina kontra lasy

Mieszkańcy Błota na szelwarku.

Tym razem archiwalna informacja z lat trzydziestych ubiegłego stulecia. Dotyczy sporu pomiędzy suchedniowską gminą a lasami państwowymi w sprawie świadczeń drogowych.

Najwyższy Trybunał Administracyjny, na skutek skargi Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu na orzeczenie Wydziału Powiatowego w Kielcach z 27 lipca 1931 r. w sprawie wymiaru świadczeń drogowych na rzecz gminy Suchedniów za rok 1931/32, uchylił zaskarżone orzeczenie z powodu wadliwego postępowania.

Motywy: Nakazami płatniczemi z 8 czerwca 1931 r. Urząd Gminy Suchedniów wezwał Dyrekcję Lasów Państwowych w Radomiu do uiszczenia-w zamian świadczeń drogowych w naturze za rok 1930/31 – kwoty 4.017 zł. z terenów Nadleśnictwa Suchedniów i kwoty 631 zł. 50 gr. z terenów Nadleśnictwa Zagnańsk.

Odwołania przeciwko powyższemu wymiarowi Wydział Powiatowy w Kielcach nie uwzględnił orzeczeniem z 27 lipca 1931 r., 5 sierpnia 1931 r.

Z protokółu z 3 lutego 1931 r. Rada gminna  gminy Suchedniów uchwaliła zażądać na ogólne potrzeby drogowe  w gminie 6364,,5 dniówek robocizny pieszej, ustalając wartość dnia robotnika pieszego na 3 zł. dziennie, jednocześnie jednak 15% świadczeń w robociźnie pieszej zamieniła na podwody konne, ustalając wartość podwody jednokonnej na 9 zł., podwody parokonnej na 12 zł. dziennie. W ten sposób uchwalona ogólna wysokość świadczeń składała się zarówno z robocizny pieszej, jakoteż ze świadczeń przewozowych.

Dopatrując się w powyższym uchybieniu wadliwości postępowania ze szkodą dla skarżącej, Trybunał na podstawie art. 84 p. 3 rozp. Z 27 października 1932 r. poz. 806 Dz. Ust., uchylił zaskarżone orzeczenie.

(wyrok z dnia 8 lutego 1934 r. L. Rej. 8822/31).