Harcerstwo żeńskie w latach 30-tych (2)

Wizytacja drużyny (1935 r.).

Dopiero w początkach 1932 r. niestrudzony pionier harcerstwa w Suchedniowie dh Tadeusz Gruszczyński, wówczas już hufcowy hufca harcerzy w Suchedniowie, kieruje na kurs drużynowych dhnę Alfredę Świat. Do Szkoły Instruktorek Harc. na Buczu k/Skoczowa w następnej kolejności jedzie dhna Irena Woźniak. Obie były w I Drużynie.
Odtąd działalność wśród harcerstwa żeńskiego trwa nieprzerwanie i rozwija się do września 1939 roku. Już w pierwszych dniach września 1932 r. po powrocie ze szkolenia dhna Alfreda Świat zorganizowała u siebie w domu pierwszą zbiórkę dziewcząt-uczennic Szkoły Powszechnej, mieszkających w pobliskich siebie ulicach. I tak powstał 1-wszy zastęp składający się z 8 dziewcząt w wieku od 10-13 lat. A były to: Krystyna Dorobczyńska, Halina Dorobczyńska, Irena Kwasowska, Sabina Krogulec, Regina Piotrowska, Maria Rutkowska, Eligia Świat, Kamila Tusznio. Zastępowa Alfreda Świat.
Po powrocie dhny Ireny Woźniak z kursu dla drużynowych, mając już częściowo przeszkolone harcerki oraz nowe kandydatki, organizuje się w 1933 r. drugi zastęp, w skład którego weszły dhny: Krystyna Juszczak, Natalia Kuszewska, Anna Kuśmierska, Barbara Półtorak, Janina Smużyńska, Irma Tusznio, Alfreda Tusznio, Janina Toporkiewicz, Leokadia Zbira. Drużynową zostaje dhna Irena Woźniak, przyboczną dhna Alfreda Świat, a zastępczyniami: Krystyna i Halina Dorobczyńskie.
Drużyna organizacyjnie należy do Kieleckiego Hufca Harcerek, którego hufcową jest hm dhna Antonina Woźniak-Gębicowa, a komendantką Kieleckiej Chorągwi Harcerek jest hm dhna Józefina Łapińska. Jest ona również komendantką Szkoły Instruktorek na Buczu k/Skoczowa. Województwo kieleckie zasięgiem obejmowało Zagłębie Dąbrowskie, Częstochowę, Olkusz i na takim również terytorium działała Chorągiew Kielecka Harcerek. (zapiski Eugenii Adamczyk z d. Spółczyńskiej).