Początki harcerstwa w Suchedniowie (2)

Suchedniowscy harcerze w pochodzie
1-majowym w Radomiu.

Na początku lat dwudziestych ruch skautowy w Suchedniowie w Preparandzie Nauczycielskiej pod dyrekcją Ruzińskiego nie wykazywał zbyt ożywionej działalności. Drużynowi - uczeń Preparandy Gruba z Łącznej i Ignacy Woźniak z Suchedniowa zbierali owoce dotychczasowej pracy, cieszyli się osiągnięciem jakim była wolna Polska, a na inne tory jeszcze się nie przestawili.
Dopiero, kiedy do Suchedniowa przybył młody, energiczny nauczyciel Tadeusz Gruszczyński, rozpoczął się dla suchedniowskiego harcerstwa "złoty wiek". Zwołał on 23 III 1927 r. uczniów najstarszych klas szkoły powszechnej i zorganizował z nich pierwszą drużynę harcerską im. Stefana Żeromskiego. Na poprawę warunków pracy ZHP miało niewątpliwie duży wpływ przejęcie budynku przy ulicy Bodzentyńskiej, podarowanego przez Stefana Ostrowskiego w 1933 roku.
Administratorem Domku Harcerskiego był początkowo dh Tadeusz Gruszczyński, a w latach 1935-40 dh phm Franciszek Gładysz. Za napływające każdego roku odsetki od papierów wartościowych w wysokości 600 złotych, przeprowadzono drobne remonty, płacono za światło i podatki. Niewielkie dochody przynosiła dzierżawa pola na "Starej Pani" oraz łąki przy samym Domku. Opiekunami nieruchomości z ramienia Głównej Kwatery ZHP był dr W. Muszalski z Warszawy, a Komendy Chorągwi w Kielcach - Włodzimierz Neymitz. Położeniem Domku Harcerskiego w Suchedniowie zachwycali się wybitni znawcy turystyki. Planowali tu budowę wspaniałego Domu Harcerza na potrzeby ZHP Kielecczyzny, a nawet Kraju. Tymczasowo rozpoczęto budowę ośrodka z funduszy KPH przy pomocy dr Witolda Poziomskiego jako prezesa Koła, budową kortu tenisowego. Wojna w 1939 r. położyła kres tym poczynaniom. (zapiski Franciszka Gładysza).