Rodzina Parkotów

Rodzina Michała i Franciszki,
najwyższy Jan /1919/. 

Dzisiaj garść informacji o rodzinie Parkotów związanej z Warszawą i Suchedniowem z wyboru. Osobiście pamiętam Wacława i Zofię Parkotów mieszkających przy ulicy E. Peck.
Michał Parkot, syn Pawła i Rozalii ur. 15.09.1874 w Warszawie na Pelcowiźnie (w innym dokumencie podany tylko rok 1876). Służbę wojskową odbył w armii rosyjskiej, w 2 Sanktpetersburgskim pułku dragonów gen. feldmarszałka ks. Mienszykowa, w 4 szwadronie w Rżewie (od 1.01.1898 do 28.12.1902r.). W 1914 r. zmobilizowany
do armii rosyjskiej dostał się do niewoli niemieckiej. Uciekł z niewoli z kilkoma kolegami przepływając Ren i wstąpił do armii polskiej we
Francji. Zapisany jako ochotnik w Saint Mord en Otte (28.03.1919r.) do 30 kompanii. Przybył do kraju w 1919 roku jako kapral 1 komp. kar. masz. 2 instr. pp. Zdemobilizowany (27.06.19r.) zamieszkał z

Michał /1930/.

rodziną w Warszawie. W sierpniu 1920r. zgłosił się (jako cywil) do obrony Warszawy przed bolszewikami. Pracował jako woźny w Uniwersytecie Warszawskim. Na krótko przed wojną (pewnie już na emeryturze) przeniósł się z żoną do Suchedniowa, do domu własnego (prawdopodobnie sam wybudował ten dom). Żona Franciszka, dzieci: Jan (ur. 1903 lub 1904), Józef, Wacław i Zofia. Odznaczony: Medalem za Wojnę 1918 - 1921, Medalem X - lecia Odzyskanej Niepodległości i Odznaką Miecze Hallerowskie.

Jan Parkot, syn Michała i Franciszki ur. 1903 lub 1904. W 1920r. uciekł z domu aby wstąpić jako ochotnik do wojska. Był

rozwinięty i podał się za pełnoletniego. Trafił do Modlina do jednostki saperskiej (chyba 1 p. sap.). Był na froncie walcząc

Jan z żoną /sierpień 1939/.

przeciw bolszewikom. Pracował chyba w Wodociągach miejskich. Działał w Związku Strzeleckim w pow. otwockim. Zmobilizowany w 1939r. do Batalionu Mostowego jako plut. rez. wojsk saperskich w Modlinie. Podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli. Osadzony został w obozie jenieckim, skąd 24.01.1942r. został zwolniony jako jeniec cywilny i skierowany do pracy na wsi do miasta Lurschau w Szlezwig - Holsztynie. Po wojnie przebywał krótko w PSZ, skoszarowany na wyspie Sylt z byłymi jeńcami, po czym wrócił do kraju. Pracował w Warszawie w wodociągach miejskich. Po przejściu na emeryturę i śmierci brata zamieszkał w Suchedniowie w domu rodzinnym. Ożenił się w latach 30-tych z (Janiną???). Mieli syna, 

Jan, wyspa Sylt /1945/.

który mieszkał i pracował w Warszawie. Czasami odwiedzał rodziców. Odznaczony Krzyżem Zasługi Brązowym w 1933 r., Medalem za Wojnę 1918 - 1921. Przez komunistów bodajże Krzyżem Kawalerskim "OOP" i medalem za udział w kampanii 1939r., może i innymi blaszkami.
Wacław Parkot syn Michała i Franciszki. Młodszy od Jana (stosował  czasami pisownię nazwiska jako Parkott). Studiował na Uniwersytecie (Warszawskim?) filologię słowiańską. Specjalizował się w językach południowych słowiańskich i był autorem wartościowej pracy (większego artykułu właściwie, o wczesnym poemacie w formie broszury). Otrzymał też stypendium rządowe jugosłowiańskie. Był plut. pchor. rez. (prawdopodobnie działał w wywiadzie AK, po wojnie do lat 70-tych jego mieszkanie służyło jako skrzynka kontaktowa dla ówczesnej opozycji? - informacja do sprawdzenia).  Pod koniec życia mieszkał samotnie w

Jan, wyspa Sylt /1945/.

Suchedniowie, gdzie zgromadził znaczną, jak na swoje możliwości bibliotekę, o dosyć chaotycznym zestawie. Zmarł w Suchedniowie.

Józef Parkot, żył jeszcze w 1941 r. ale brak informacji.

Zofia Parkot, ponoć studiowała medycynę i była lekarką (sanitariuszką?) w LWP prawdopodobnie w Łodzi. Mieszkała z bratem w Suchedniowie.
Informację przekazane przez G. Krogulca (źródłem są kopie dokumentów i opowiadania Jana). 

Jan (z lewej) z Wacławem.